Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Η Κοινωνική μάστιγα των ναρκωτικών

Τη δεκαετία του ’70 είχε δημιουργηθεί μια «ρομαντική» άποψη για τη χρήση κυρίως φυτικών ναρκωτικών όπως για παράδειγμα το χασίς και η μαριχουάνα. Δεν είναι τυχαίο ότι η χρήση τους συνδυαζόταν άμεσα με την αίσθηση ελευθερίας που παρείχαν στο χρήστη αλλά και το γεγονός ότι αποτελούσαν μια μορφή αντίδρασης αλλά και αντίστασης στις συντηρητικές κοινωνίες της εποχής. Η σύνδεση μεγάλων
μουσικών ρευμάτων με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών δημιούργησαν μια απατηλή εικόνα για τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων που αυτές δημιουργούσαν. Με έναν ιδιότυπο τρόπο η χρήση τους έγινε κομμάτι της κάθε κοινωνίας.Οι δεκαετίες πέρασαν, τα ναρκωτικά έγιναν ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα και η «αίσθηση της ελευθερίας» έγινε ένα φαινόμενο που εγκλωβίζει τους νέους και τους οδηγεί ακόμη και στον θάνατο.
Σταθερά και γρήγορα τα ναρκωτικά δημιούργησαν μια νέα οικονομική τάξη η οποία πλέον χρησιμοποιούσε τις ουσίες αυτές για την ανέλιξή της. Αυτό συνέβη με δύο τρόπους. Αφενός με τον έλεγχο των χαμηλότερων κοινωνικά και οικονομικά τάξεων αφετέρου με την παροχή «ικανοποίησης και ηδονής» στις υψηλότερες κοινωνικά και οικονομικά τάξεις. Στις φτωχές χώρες και όσες μαστίζονται από τη διαφθορά,τις λεγόμενες τριτοκοσμικές χώρες, τα παραδείγματα ελέγχου μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων μέσω των ναρκωτικών είναι πάρα πολλά. Δεν είναι τυχαίο ότι δημιουργούνται ακόμη και ολόκληροι “στρατοί” με κυρίαρχο στοιχείο την ένωση κάτω από τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Οι “στρατοί” αυτοί χρησιμοποιούνται, ακόμη και σήμερα, από τους εκμεταλλευόμενους την οικονομική δύναμη σε τέτοιο σημείο ώστε ακόμη και «να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 τα ναρκωτικά άρχισαν να γίνονται ζοφερό μέρος της Ελληνικής πραγματικότητας. Η Ελλάδα η οποία πάντα αποτελούσε ένα διαμετακομιστικό κέντρο στον τομέα αυτό βρέθηκε να υφίσταται μια παραγωγική έκρηξη ναρκωτικών ουσιών οι οποίες προέρχονταν όχι μόνον από την Ασία αλλά και από τις διαλυμένες – λόγω της πτώσης των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού –βαλκανικές αλλά και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών εισέρρεαν στη χώρα μας για να μεταφερθεί στην αναπτυγμένη Δυτική Ευρώπη. Και όπως ήταν φυσικό το «ποσοστό της προμήθειας» των τοπικών διακινητών ήταν τέτοιο που τους επέτρεπε τη δημιουργία μιας ανθούσας τοπικής «αγοράς» και στη χώρα μας.Τα αδύνατα σημεία που παγκοσμίου συστήματος ελέγχου ναρκωτικών είναι το Αφγανιστάν όπου και γίνεται η μεγαλύτερη προμήθεια ηρωίνης και κατέχει και το μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια παράνομη καλλιέργεια οπίου.Επίσης η περιφέρεια των Βαλκανίων είναι ένα από τα κύρια κέντρα διακίνησης ηρωίνης και άλλων ναρκωτικών από το Αφγανιστάν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.Υπολογίζεται ότι το 70% περίπου ηρωίνης στην Ευρώπη διακινείται μέσο της Βαλκανικής οδού(Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ιράν-Τουρκία-Βαλκάνια-Ευρώπη).Μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης μεταφέρονται συνήθως με πλοία αλλά και αεροπλάνα σε παράκτιες περιοχές της Δυτικής Αφρικής όπου από εκεί αφού επανασυσκευάζεται σε μικρότερες ποσότητες διακινούνται στην Ευρώπη απευθείας ή μέσω της Βόρειας Αφρικής, ενώ δεν παύουν και περιπτώσεις όπου σημαντικές ποσότητες κοκαΐνης διανέμονται από το πλοίο μεταφοράς σε άλλα πλοιάρια ανοικτά των δυτικοαφρικανικών ακτών προκειμένου μεταφερθούν απευθείας σε Ευρωπαϊκές χώρες.
Στη χώρα μας μεγάλες ποσότητες κάνναβης από την Αλβανία διακινούνται με ταχύπλοα σκάφη και κυρίως μέσω της Ελληνοαλβανικής μεθορίου ή και συχνά αρκετές ποσότητες ναρκωτικών αποκρύβονται για κάποιο διάστημα, σε μικρή απόσταση και από τις δύο πλευρές των συνόρων, σε δύσβατες και δασώδεις περιοχές, κατά μήκος των Εθνικών Οδών.
Το φαινόμενο και η μάστιγα των ναρκωτικών πλήττει πολλές “ευάλωτες” ομάδες νέων, που περιλαμβάνουν μαθητές που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ή λείπουν συστηματικά από αυτό,παιδιά σε ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας,άστεγοι νέοι ή νέοι που ζούν σε υποβαθμισμένες συνοικίες,παιδία από ευάλωτο ή προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον όπως επίσης και παιδιά που ανήκουν σε μειονότητες.
Eν εξελίξει στην πατρίδα μας ένας φιλόδοξος, μακροπρόθεσμος σχεδιασμός υπό τον τίτλο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Αντιμετώπιση της Εξάρτησης από ουσίες 2002-2006», που αποσκοπεί στην από μαθητικών θρανίων εκστρατεία ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών γύρω από το μείζον ζήτημα της ουσιοεξάρτησης. Έμφαση δίνεται στην ανάπτυξη προγραμμάτων αποτροπής και πρόληψης, ιδίως στις σχολικές μονάδες, και στη δημιουργία θεραπευτικών προγραμμάτων που να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση στους χρήστες ναρκωτικών ουσιών σε όλη την Ελλάδα.
Στη χώρα μας, ο αριθμός των εξαρτημένων από ναρκωτικά ατόμων ανέρχεται, σύμφωνα με τον ΟΚΑΝΑ, σε 50.000-70.000 άτομα. Το πιο διαδεδομένο παράνομο ναρκωτικό και στην Ελλάδα είναι η κάνναβη. Επίσης, οι θάνατοι από χρήση ενδοφλέβιας ηρωίνης από 71 που ήταν το 1991 έφτασαν τους 239 το 1998 και 273 το 2006. Η πλειοψηφία των θανόντων ήταν άνδρες (89,6%), ελληνικής καταγωγής (96,0%), άγαμοι (90,8%) και άνεργοι (83,2%). Οι αριθμοί αυτοί αποτελούν σαφώς υποεκτίμηση του προβλήματος, αφού ορισμένοι θάνατοι δεν καταγράφονται ενώ δεν συνυπολογίζονται οι θάνατοι από ηπατίτιδες, AIDS που προκαλούνται από τη χρήση ναρκωτικών. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά, ένας στους τρεις εφήβους δηλώνει ότι έχει δοκιμάσει κάποια παράνομη ουσία και ένας στους έξι έχει κάνει χρήση τουλάχιστον 3 φορές σε όλη του τη ζωή (κάνναβη και κοκαΐνη).


 
(Το παραπάνω γράφημα δείχνει στατιστικά την επικράτηση από ποίκιλες ναρκωτικές ουσίες που χρησιμοποιούνται από τον φοιτητικό πληθυσμό σε σχέση με τη συχνότητα που χρησιμοποιούνται και ανά φύλο.Το ρόζ γράφημα δείχνει γυναικείο πληθυσμό,το μπλέ αντρικό ενώ το άσπρο το σύνολο.)Πηγη:EMCDDA

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου