Kατσαρίδα νέας γενιάς..!

Η κατσαρίδα.. νέας γενιάς!

Το εξωφρενικό, ντανταϊστικό μιούζικαλ (δρόμου), «Κατσαρίδα», του Βασίλη Μαυρογεωργίου φιλοξενήθηκε στις 17/9/2011 στο Κηποθέατρο Παπάγου.. και ευτυχώς έτυχε να ήμουν εκεί για να παρακολουθήσω αυτό το εξαιρετικό θεατρικό-μιούζικαλ.

Αλήθεια, τι πραγματεύεται τέλος πάντων αυτό το έργο; Την ιστορία μιας μικρής κόκκινης κατσαρίδας που ξεκίνησε να πραγματοποιήσει τα πιο τρελά της όνειρα κι έζησε μια γοητευτική περιπέτεια στην προσπάθειά της να φθάσει στο φεγγάρι. Περιπλανήθηκε στους υπονόμους και σε αφιλόξενους δρόμους, διέσχισε ωκεανούς, τραγούδησε και χόρεψε μέσα σε αεραγωγούς, χωρίς ποτέ να χάσει την πίστη στο όνειρό της...

Οι ίδιοι οι δημιουργοί της μιλούν για αυτό: «Το αγαπάμε και οι δύο πολύ αυτό το έργο», λέει ο Μαυρογεωργίου ενώ και ο Γάκης (που κέρδισε και το Θεατρικό Βραβείο Δημήτρης Χορν 2006 για τη συγκεκριμένη ερμηνεία) αναρωτιέται «πως θα είναι να παίζουμε την "Κατσαρίδα" όταν γίνουμε εξήντα χρόνων...».

Με περισσότερες από πεντακόσιες παραστάσεις στον ενεργητικό της, έχοντας περιοδεύσει ανά την Ελλάδα, με τρεις διαφορετικές διανομές, η δουλειά με την οποία μας συστήθηκαν ο Βασίλης Μαυρογεωργίου (κείμενο-σκηνοθεσία) και ο Κώστας Γάκης (μουσική) αναγγέλλει ότι ολοκληρώνει τον εξαετή κύκλο της ζωής της. Και όμως η κατσαρίδα άντεξε. Και από ό,τι επιβεβαιώνει, τόσο ο χρόνος όσο και η επιτυχία της «Κατσαρίδας», δικαιώθηκε απολύτως. Δικαιώθηκε και δικαιώνεται δια μέσου των αιώνων όπως ακριβώς και το έντομο..

Kαι τώρα ας συσχετίσουμε λίγο το έργο με τη κοινή πραγματικότητα. Με τη νέα ελληνική  τάξη(ή μήπως αταξία;) Ποιοί είμαστε κατσαρίδες; Άραγε μόνο εμείς σαν κοινωνία ή και οι υφισταμένοι “κλεπτουργοί” της; (με άλλα λόγια, οι πολιτικοί.) Για να δούμε, αν και οι μεν και δε δεν είμαστε ανθεκτικοί στα πάντα.. ούτε στο έσχατο σε μια πυρηνική ή έστω πολιτική έκρηξη του σύμπαντος που μας ανέχεται..ακόμη.

Εν αρχεί.. πώς μπορούμε να φτιάξουμε ένα δικό μας εντομοκτόνο για να εξολοθρεύσουμε αυτό που σιχαινόμαστε; Για μας αυτό που σιχαινόμαστε μπορεί να είναι η αδικία, οι φόροι, το να ξεπληρώνουμε τα χρεωμένα άλλων, το να είμαστε υποχείριο και υποκινούμενοι σαν μαρνιονέτες στο μεθοδευμένο λάθος που λέγεται Ευρωπαική Ένωση. Οι “μεγάλες” κατσαρίδες- πολιτικοί μπορεί να σιχαίνονται εμάς.. γιατί η τσατσάρα τους  μας ξεμάλλιασε και ο κόμπος έφτασε στο χτένι του..Μας σιχαίνονται γιατί δεν έχουν περιθώρια για άλλες μίζες,για άλλα σκάνδαλα,για άλλη κοροιδία και φυσικά γιατί πλέον έχουν χάσει το προτέρημα να έχουν σιγουριά για το ποιός απο αυτούς θα κερδίσει ξανά την έδρα της κυβέρνησης για να μας δουλεύει με τη βοήθεια της τηλεόρασης και να υπόσχεται οτι όλα θα πάνε καλύτερα προς... το χειρότερο.

Και  ας επιστρέψουμε.. ενα αυτοσχέδιο εντομοκτόνο είναι να ανακατέψουμε μέρη μαγειρικής σόδας και ζάχαρης άχνης. Φυσικά για τη πραγματικότητα που διαδραματίζουμε  τώρα τη ζάχαρη άχνη την γλύφουν και απολαμβάνουν οι “μεγάλες” κατσαρίδες εις βαρος όλων εμάς. Εμείς τρώμε τη μαγειρική σόδα για να φουσκώσουμε απο τα πεπραγμένα τους και αμέσως μετά να χωνέψουμε τα όσα έφαγαν εκείνοι.

Οι κατσαρίδες μισούν την γεύση της δάφνης. Αυτό αντιπροσωπέυει περισσότερο εμάς, τη κοινωνία καθως μισούμε τη δόξα των άλλων κατσαρίδων.. Τα φύλλα της δάφνης συμβολίζουν,την δόξα.. τον θρίαμβο. Αυτά που εμείς τα δίνουμε στους πολιτικούς μας για να μπορούμε αργότερα να μισούμε τη γέυση της δόξας που τους χαρίσαμε για να μας εκμεταλεύονται.

Οι κατσαριδες ειναι τρομερα ανθεκτικες, και δημιουργούν ευκολα ανοσια σε πολλα χημικα. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει και στα δύο είδη κατσαρίδων.. Πρώτα πόλλα για εμάς τις μικρές κατσαρίδες που μπορούμε να αντέξουμε τόνους χημικά ληγμένα ή μη.Τα λεγόμενα δακρυγόνα για καταστολή της όποιας διαμαρτυρίας μας αλλά και για τα τσιράκια των μεγάλων κατσαρίδων(ή αλλιως αστυνομία) που μπορούν με σχετική ευκολία να αντιστέκονται σε χημικές μολότοφ.Του μπουκαλιού της εξέργεσης,της διαμαρτυρίας, της βόμβας που αν ήταν φωνή θα έλεγε οτι  πρέπει να αντισταθούμε για να αλλάξουν τα πράγματα…έστω και λίγο.

Η κατσαρίδα στο όνειρο τώρα..Αν δεις στον ύπνο σου ότι σκότωσες κατσαρίδα σημαίνει ότι θα απαλλάγεις από προβλήματα που σε βασανιζαν εδώ και καιρό..Δεν ξέρω με ποιό ακριβώς τρόπο θα μπορούσε να γίνει εφικτό.Αν όχι να τους σκοτώσουμε κυριολεκτίκα,τότε μεταφορικά.. να μην τους ξανα ψηφίσουμε ποτέ. Αν δεις κατσαρίδες πάνω σου σημαίνει ότι ψευδείς  κατηγορίες εναντίον σου θα απορριφθούν. Στην δεύτερη αυτή περίπτωση θα έπρεπε να θα έπρεπε κυριολεκτικά σε όλους τους πολιτικούς ενώ κοιμούνται να τους πετάξουμε κατσαρίδες στη πραγματικότητα. Στη πραγματικότητα όμως και όχι στο όνειρο για να μην μπορούν να απορριφθούν οι κατηγορίες. Αν δεις κατσαρίδες πάνω σε τρόφιμα όμως θα πρέπει να προσέχεις γιατί  ατυχήματα μπορούν να συμβούν.. Αυτή η τρίτη περίπτωση θα μπορούσε να σημαίνει να μην τους αφήσουμε άλλο να παίξουν με τα λεφτά μας για να μη τα χάσουμε  ή αλλιως να μην αφήσουμε τα εναπομείναντα που έχουμε, να τα φάνε αυτoί για επιδόρπιο..

Τα Βλαττοειδή(κατσαρίδες) είναι παμφάγα. Μερικά είδη μπορούν να επιβιώνουν σε μακρές περιόδους πείνας. Για την Perplaneta americana αναφέρονται 42 μέρες χωρίς τροφή και νερό.Χωρίς τροφή μπορούν να επιβιώνουν μερικούς μήνες.. Ας μην επιτρέψουμε όμως να αντέξουμε χρόνια αυτή τη κατάσταση..Να πείναμε,να διψάμε γιατί το θέλησαν.

Λενε τι οι κατσαρίδες είναι καννίβαλες.. Όταν κάποια ψοφίσει, οι υπόλοιπες την τρώνε. Έστω λοιπόν οτι έτσι είναι.. Θα είμαστε η Τέζα ή η Τερέζα; Οι θύτες ή τα θύματα; Για να δούμε...

Εν κατακλείδι, το 2008 Ρώσοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι τα έντομα αυτά έχουν την ιδιότητα να είναι πιο ανθεκτικά όταν έχουν συλληφθεί σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.. Έλλειψη βαρύτητας μπορεί να σημαίνει και στη σελήνη όπως κατάφερε να πάει και η μίκρη κατσαρίδα του θεατρικού.. Το θέμα είναι ποιο απο τα δύο είδη κατσαρίδων, των ισχυρών ή των μη, θα έχουν την επιμονή και τη πίστη να κάνουν το όνειρο τους.. πραγματικότητα.;