O όρος “trafficking” σημαίνει η παράνομη διακίνηση γυναικών και παιδιών, στρατολόγηση, μεταφορά, μετακίνηση, παραλαβή ή αποστολή με χρήση απειλής , βίας ή άλλες μορφές εξαναγκασμού, απαγωγής, εξαπάτησης, κατάχρησης εξουσίας της ευάλωτης θέσης ατόμων και ή λήψη χρημάτων από τα διακινούμενα πρόσωπα, με σκοπό την σεξουαλική εκμετάλλευση ή την εκπόρνευση τους, καθώς επίσης για δουλεία ή παρεμφερείς πρακτικές ή για αφαίρεση οργάνων.Όμως ένας όρος δεν είναι αρκετός για να είναι ένοχος.Ο όρος αυτός περιγράφει και δείχνει έναν άβατο κόσμο πίσω του.Γυναίκες που έρχονται στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή και καταλήγουν “φυλακισμένες” σε ξενοδοχεία και διαμερίσματα.Ορισμένες φορές κλείνονται και σε εγκαταλελειμμένες αποθήκες με ελάχιστο φαγητό.Οι συνθήκες διαβίωσης τους εξαθλιωτικές.Δέχονται ξυλόδαρμούς,ψυχολογική βία,τρομοκρατούνται,απομωνόνονται και πολλές φορές βιάζονται.Μετά από αυτό παραβιάζεται όχι μόνο η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα τους άλλα όλη η ζωή τους.Χειραγωγούνται,υπακούν,γίνονται το εμπόριο και το κέρδος ενός κυκλώματος καταναγκαστικής εκπόρνευσης.Πρόκειται για ιστορίες που ζωντανεύουν τη νύχτα και την ημέρα ξεχνιούνται.
Η διεθνή σωματεμπορία αναπτύχθηκε στην Ελλάδα την δεκαετία του ’80 κυρίως από τη Καραιβική,τις Φιλιππινες,τη Πολωνία, τη Ταιλάνδη.Μέρη που μέχρι και σήμερα είναι γνωστά για το δουλεμπόριο και το σωματεμπόριο τους.Τη δεκαετία του ’90 άρχισαν να υπάρχουν καινούργια κέντρα διακίνησης γυναικών,κοντινότερα όπως η Βουλγαρία,η Ουκρανία,η Ρουμανία και η Αλβανία.Χωρες που βρίσκονταν σε πολιτική και οικονομική κατάρρευση και έτσι ένα παραμύθι για καλύτερες συνθήκες ζωής αρκούσε για να προσηλυτίσει αλλοδαπές στο κύκλωμα της αργότερα σωματεμπορίας τους.Την περίοδο του 1997 και την πενταετία που ακολούθησε, η καταναγκαστική πορνεία αλλοδαπών γυναικών έφτασε τα ύψη με 20 χιλιάδες γυναίκες που παρέμεναν σταθερός αριθμός εκπόρνευσης γυναικών.Σημαντική ανάπτυξη στη χώρα μας είχε και η πορνεία απόλαυσης.Με την μορφή των μπαρ, η πορνεία απόλαυσης είχε καλύτερη πρόσβαση στους ενδιαφερόμενους που ξεπερνούσαν τους 500 χιλιάδες.
Με την εξελισσόμενη πορεία της εξαναγκαστικής πορνείας υπήρξαν προσπάθειες καταστολής και εκφοβισμού στα κυκλώματα σωματεμπόρων που όμως δεν έδειξαν αποτελεσματικότητα.Τα κυκλώματα ανέπτυξαν συστήματα με κώδικες.Κώδικες καθυποταγής και χειραγώγησης.Απο τη μια ο εκβιασμός των γυναικών από τους σωματέμπορους τους και από την άλλη η αβέβαιη στάση της πολιτείας να δώσει διεξόδους στις γυναίκες,τις κρατούσε στη συνεχή εκμετάλλευση.Η καταναγκαστική πορνεία βρήκε αργότερα καλύτερο τρόπο να κρατάει τα θύματα της.Η σωματική βία περιορίστηκε και μετατράπηκε σε ψυχολογική βία.Τα θύματα τους μάθαιναν να υπακούν και να είναι πεπεισμένα πως δεν διαθέτουν άλλη εναλλακτική.Εκβιάζονταν με τη πρόφαση ότι αν προσπαθήσουν να ξεφύγουν δεν θα έχουν πουθενά τύχη.Ότι οι οικογένειες τους(αν έιχαν),θα μάθουν πως εκπορνεύονταν εδώ και δεν θα τις δέχονταν πίσω στη πατρίδα τους.Όπως και να έχει, με βάρβαρο ή με άλλο τρόπο τα θύματα καταδικάζονταν να παραμείνουν στα κυκλώματα και δεν έψαχναν διέξοδο.
Σε νομικά πλαίσια βρίσκουμε πρώτον την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής που δημιούργει ένα προσοδοφόρο έδαφος για την εκμετάλλευση γυναικών και την ανάπτυξη της διεθνής σωματεμπορίας.Δεύτερον,δεν υπήρχουν πόροι και υποδομές για την περίθαλψη των θυμάτων.Τρίτον δεν τιμωρούνται οι πελάτες,μένουν στο απυροβόλητο.Επίσης δεν έχει απαγορευθεί η δημοσίευση αγγελιών που προωθούν την καταναγκαστική πορνεία πίσω από την ανωνυμία. Ένα ακόμη ευαίσθητο θέμα είναι ο επαναπατρισμός των θυμάτων που πολλές φορές δεν πραγματοποιείται.Σε κοινωνικά πλαίσια, τα θύματα περιθωριοποιούνται και πολλές φορές μεσά από την κοινωνική κατακραυγή που ζητούν βρίσκονται στο έλεος του κοινωνικού στίγματος.Του κοινωνικού στίγματος που ακόμα και αν έχουν απεγκλωβιστεί από το κύκλωμα, εγκλωβίζονται και περιθωριοποιούνται, ανίκανες να βρούν δουλεία και να φτιάξουν ξανά τη ζωή τους.
Με όλα αυτά τα προβλήματα,αυτά τα θύματα κάθε βράδυ βρίσκονται πίσω από ένα μπαρ,μέσα σε ένα φτηνό στούντιο,σε οίκους ανοχής που ζούν σαν τα ποντίκια,προσφέρουν υπηρεσίες “αναψυχής” όπως μασάζ,στέκονται στο πεζοδρόμιο και επιβιώνουν όλες στο υπόγειο της σωματεμπορίας.Κάθε βράδυ μια ιστορία εκπόρνευσης και εκμετάλλευσης ζει και βασιλεύει στα κέρδη των βιομηχανιών του σέξ ,ενώ το πρωί η αδιαφορία τις σκεπάζει σβήνοντας το ροζ φως τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου